سید مظلوم والیبال

سلام
نمیدونم که می دونید یا نه اما من طرفدار دو آتیشه ی والیبالم.یه ورزش مهیج که فکر میکردم فضاش خیلی سالم تر از فضای فوتباله.هه!فکر میکردم.دیروز اما یه اتفاق افتاد که واقعا اعصابم رو ویران کرد و دلم رو به درد اورد.دیروز سر یه امتیاز،یه امتیاز نا قابل همشهریان به ظاهر محترم‌آقای معروف،کاپیتان تیم ملی،همون کسی که خون دل ها خورد چه توی تیم ملی چه توی همین ارومیه شروع کردند به توهین به ایشون.شروع کردند به پرتاب سنگ و در بطری به سمت ایشون و هم تیمی هاشون.اما به واقع این سنگ نبود که پرت میشد، زخم هایی بود به قلب کسی که اگه والیبال ما به اینجا رسیده همه و همش مدیون فداکاری ها و از خود گذشتگی های ایشون بوده.مردم ارومیه!فکر میکنم فراموش کردید که همین میر سعید معروف بود که با درد کمر و مصدومیت برای ایران به میدون رفت و افتخار آفرینی کرد.مردم ارومیه فکر کنم فراموش کردید تو لیگ ۹۳ با همین میر سعید معروف بود که به فینال راه پیدا کردید و با اختلاف کم دوم شدید.و مهم تر از همه این خود شما بودید که خواستار جدا شدن سعید معروف و دایی هاش،که نقش مهمی در اعتلای والیبال ارومیه داشتند،بودید.یادتون رفته چه برچسب هایی به آنها می چسبوندید ؟از برادران دالتون ها گرفته تا چه و چه و چه !؟؟حالا عجیبه که میگید چرا از ارومیه رفتی؟؟؟و شروع میکنید به هتاکی به خانواده ی ایشوون.
و آقای میر سعید معروف!
تو چه صبورانه همه‌ی این ها را شنیدی و دم برنیاوردی.
همه‌ی این هارا شنیدی و هیچ نگفتی و بر لبانت قفل سکوت زدی.
ای کاش روزی برسه که همه،همه ی مردم ایران، همه چیز رو بفهمند. و دیگر این قدر شما مظلوم‌نباشی.میدونم یه روز همه قدر شما رو میفهمند.اون روزی که شما خداحافظی کردی و تیم بدون شما به میدون رفت ولی حیف که اون روز چقدر دیره.خیییلی دیره.
به قول بچه ها التماس تفکر
یا حق