درد دل

سلام

نماز و روزتون قبول رفقا

امروز که اومدم این پست رو منتشر کنم کمی توش شک و تردید داشتم اما واقعا یه چیزی هست که خیلی داره حرصمو در میاره و اگه نگم واقعا حرف دل خیلیا رو نگفتم. خیلیا که دلشون شکست ولی چیزی نگفتن.

از دو هفته قبل از ماه رمضون تا همین امروز بعضی افراد هستند که دارند اینستا و کل شبکه های اجتماعی رو منفجر می کنند که چرا ما نباید جلوی روزه دار ها روزه خواری کنیم و برای توجیه خودشون مضامینی مثل اینکه روزه داری که به افطار امید داره روزه دار واقعی نیست و از این دست حرفا رو میزنن.

من خواستم به این دسته افراد بگم که 1- ما تو فرهنگمون یه لغت داریم که البته این روز ها خیلی مهجور شده و اون هم حرمت هستش. حرمت بزرگتر، حرمت پدر و مادر، حرمت استاد و البته حرمت روزه دار. با اینکه چرا روزه نمیگیرید و اینکه آیا واقعا و خداوکیلی دلیلتون موجه هست یا نه کاری نداریم. اصلا هم کاری نداریم.خودتون می دونید و خدای خودتون .اما شما که تا حرف فرهنگ پیش میاد تریلی نمیتونه ادعا هاتونو بکشه لطف کنید یه ذره از اون فرهنگتون مایه بزارید حرمت نگه دارید. روزه دار مهمون خداس حداقل حرمت مهمون خدا رو نگه دارید2-کسی که انقدر اراده داره که یک ساعت قبل از اذون صبح از خواب بیدار شه و بعد از اذون صبح ،هم 16 ساعت گرسنگی بکشه و هم بعضا کار های سنگین و بعضی هم زیر نور مستقیم آفتاب ،انجام بده انقدر ارادش قوی هست که با بوی غذای شما تحریک نشه. برای اون تو دنیا چیزی مهم تر از آب و غذا وجود داره. اگه خدا میگه جلوی روزه دار چیزی نخورید و پلیس هم به این موضوع گیر میده به خاطر همون حرمتیه که گفتم نه این که فکر کنید روزه دار چیزیش میشه اون ارادش قوی تر از این حرفاس. اون با خدا معامله می کنه.

به هر حال به قول رفقا التماس تفکر به خصوص برای روشن فکر نما ها

                                                                     یا علی